quotes of books herta muller
Herta Muller
He has (9) books in the library, Total download and read (2,968)
ولدت موللر في 17 آب/أغسطس 1953 في غرب رومانيا لوالدين من أقلية تتحدث الألمانية، جاءت إلى ألمانيا في عام 1987 لتعيش في برلين.
وعملت بعد ذلك كمعلمة وأستاذة زائرة عام 2001 بجامعة توبنجن وفي عام 2005 في الجامعة الحرة ببرلين.
تكتب موللر القصة والشعر والرواية وتقوم بالترجمة، ومشهورة بأعمالها الأدبية التي نقلت ظروف الحياة الصعبة في رومانيا في ظل حكم الرئيس الروماني الأسبق نيكولاي تشاوتشيسكو.
حازت على العديد من الجوائز الأدبية الهامة أهمها حصولها على جائزة نوبل في الأدب عام 2009 لتكون المرأة الثانية عشر التي حصلت على الجائزة بهذا الفرع منذ إطلاقها عام 1901.
احمق یا هوشمند بودن دلیلی برای دانستن یا ندانستن چیزی نیست بعضی‌ها خیلی می‌دانند ولی نمی‌شود آنها را باهوش دانست بعضی‌ها هم زیاد نمی‌دانند ولی نمی‌شود آنها را احمق تصور كرد
NoorBook
ما هرروز همدیگر را می‌دیدیم دور یك میز می‌نشستیم اما ترس دست ازسرمان برنمی‌داشت گویی ما خودمان ترس را دستی‌دستی به محل ملاقات می‌آوردیم برای پنهان كردن آن از یكدیگر دائم می‌خندیدم اما ترس همیشه برای نشان دادن خود راه خروجی می‌یافت
سرشب چراغ انتهای هر خیابان خاموش و روشن می‌شد آن چراغ به تكرار به حول‌وحوش خود هشدار می‌داد كه شب فرارسیدهاست خانه‌ها از رهگذران حاشیه خود كوچك‌تر می‌شدند پل‌ها از ترامواهایی كه از روی آنها می‌گذشت كوچك‌تر می‌شدند و درختان از صورت كسانی كه یك‌به‌یك از زیر آنها می‌گذشتند
همگی مثل بقیه مردم در صف انتظار فروشگاه ایستادند هر وقت مرگ به سراغ یكی از آنها می‌آمد یك‌قدم به سر صف نزدیك‌تر می‌شدند
الغَطرسة مرحلة سابقة للسقوط
خنده‌هایمان تلخ بود ما از آن برای نقب زدن به دردهایمان سود می‌جستیم خوب می‌دانستیم چگونه یكدیگر را بیازاریم و از درد و رنج هم لذت ببریم از حساس خرد شدن یكدیگر در لوای عشقی خشن و این‌كه چقدر بی‌طاقت هستیم هر ناسزا ماننده دانه‌های تسبیح به ناسزای دیگر می‌انجامید تا آنكه قربانی دم فرومی‌بست
ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺨﻨﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻟﻘﮑﯽ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﯾﻢ
Mein Vater sagte Georg hat das Fahrrad zum Bahnhof mitgenommen damit er auf dem Hinweg nicht so nahe neben mir gehen muss und auf dem Rückweg nicht an seinen Händen spürt dass er allein nach Hause geht
How do you have to live I wondered to be in harmony with what you honestly think
Only the demented would not have raised their hands in the great hall They had exchanged fear for insanity
Heute geht es mir besser ich bin fast ein Mensch
No cities can grow in a dictatorship because everything stays small when its being watched
In this county we had to walk eat sleep and love in fear
راه خیابان به سوری شهر را در پیش گرفت وقتی كسی جایی برای رفتن نداشته باشد سرتاسر شهر دورش حلقه می‌زند
Ich wusste nicht wie das Licht verschwindet obwohl ich eine ganze Stunde hinsah Er sagte es gäbe Sachen die eben nicht in die Augen gehen
اذا صمتنا نفر الآخرون منا واذا تكلمنا ضحكوا علينا
I wanted love to grow back like the grass when its mown down To grow differently if need be like childrens teeth like hair like fingernails To spring up at will wild and untended The chill of the sheets made me shudder and so did the warmth that followed when I lay down
If only the right person would have to leave everyone else would be able to stay in the country
قفل چمدان دروغی بیش نبود در مملكت همان‌قدر كلید مشابه وجود داشت كه كارگران همسان هر كلیدی یك دروغ بود
At a time I used to think that in a world without guards people would walk differently from the way we do in our country Where people are allowed to think and write differently I thought they will also walk differently
